Bu öğleden sonrayı yanlız geçireceğim.. Niyetim, sevdiğim birkaç sokakta dolaşıp kitapçıların tozlu raflarını karıştırmak ve çok beğendiğim bir resim atölyesine uğramak.. Atölyeden sonra da Via Coronari’de birşeyler içerim diye günü planlarken yağmur başlıyor.. İlk önüme çıkan dükkandan 5 €’ya rastgele bir şemsiye alıyorum..pembe puantiyeli!.. O an aklıma geliyor yolumu biraz değiştirmek. - Bu sakin yağmurda mutlaka Navona Meydanı’ndan geçmeliyim… Geçmeliyim çünkü bu meydanı bu kadar boş ve bu kadar kendi halinde görmek için tek fırsatım bu yağmur olabilir… Ağır ağır yürüyerek meydana varıyorum. Haklıymışım.. - Navona, şu an hiç olmadığın kadar güzelsin.. Daha da güzeli sadece benimsin!. Başkası görmesin diye, seni şemsiyemin altına saklıyorum ;-) (Haziran 2013)