Otobüs yaklaştıkça ağaç dallarından sızan ışıkla ısınan çiçekli balkonlar görünmeye başlıyor.
Böyledir bu şehirde balkonlar; en ücra semtteki en kötü binada bile böyle... Çiçekli, şiirli, ışıklı,...
Balkonlara bakıyorum, kendimi oyalamaya çalışıyorum.
Ama hızla çarpan kalbime engel olamıyorum.
Çünkü biliyorum, az sonra filmlerden alınmış bir sahnede sevgilime kavuşuyorum...
Otobüsten dışarı attığım ilk adımda film başlıyor. Güzel bir ışık ve şehrin sesi...
Valizimi alıp yürümeye başlıyorum adımlarımın yankısı ve kalp atışlarım eşliğinde...
Birkaç adım sonra güneş daha da parlak oluyor.
Zihnimdeki kamera köşedeki kafede bir masaya, bu masada oturan yakışıklıya odaklanıyor.
Zoom...
İşte orada... Sevgilim, 'sevgili Milano'mda beni bekliyor!...
İş nedeniyle İtalya'ya benden birkaç gün önce gelen eşimle Milano'da işte böyle 'Film Gibi' buluşuyoruz.
Sevgili şehrimde harika bir 'uzun haftasonu' bizi bekliyor....